ಮಾರ್ಚ್ ೨೫, ೧೯೪೫ರಲ್ಲಿ ಮಾತೆ ಮರಿಯಳು ನೀಡಿದ ಮೊದಲ ದರ್ಶನದಲ್ಲೇ ಆಕೆಯ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಆಗಲೇ ಎಲ್ಲರೂ ಬಲ್ಲರೇನೋ ಎಂಬಂತೆ ತಿಳಿಸಿದರು. “ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಪ್ರಚುರಪಡಿಸು” ಎಂಬ ಆಸೆಯನ್ನು ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದರು. ಆದರೂ, ದರ್ಶನವನ್ನು ಪಡೆದ ಇಡಾ ಪೀರ್ಡೆಮನ್ ಫೆಬ್ರವರಿ ೧೧, ೧೯೫೧ರಲ್ಲಷ್ಟೆ ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯನ್ನು ಮಾತೆಯಿಂದ ಪಡೆದುದು.

ಎರಡನೇ ವ್ಯಾಟಿಕನ್ ಸಮ್ಮೇಳನದ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಅಖಿಲ ಧರ್ಮಸಭೆಗೂ ಮತ್ತು ಇಡೀ ವಿಶ್ವಕ್ಕೂ ಬೇಕಾದ ದೀರ್ಘದರ್ಶನಗಳನ್ನು ಮಾತೆಯು ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆಯ ಮೂಲಕ ನೀಡಿದರು. ಇಡಾ ತಿಳಿಸುತ್ತಾರೆ: “ಮಾತೆಯೊಂದಿಗೆ ಶಿಲುಬೆಯ ಮುಂದೆ ನಾನು ನಿಂತಿರುವಾಗ ಆಕೆ ಹೇಳಿದಳು, ’ನಾನು ಹೇಳಿದಂತೆ ಪುನರಾವರ್ತಿಸು…’ ’ಪ್ರಭು ಯೇಸಕ್ರಿಸ್ತರೇ, ಪರಮ ಪಿತನ ಪುತ್ರರೇ…’ ಆಕೆಯ ಧ್ವನಿ ಹೃದಯವನ್ನು ಕತ್ತರಿಸುವಂತಿತ್ತು. ನಾನು ಪ್ರಪಂಚದಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಹೀಗೆ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುವುದನ್ನು ಕೇಳಿಲ್ಲ. ’ನಿಮ್ಮ ಪವಿತ್ರಾತ್ಮರನ್ನು ಇಂದು ಕಳುಹಿಸಿರಿ’, ಇಂದು ಪದವನ್ನು ಒತ್ತಿ ಹೇಳಿದರು ಮತ್ತು ’ಎಲ್ಲಾ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳ ಜನತೆಯಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ಆತ್ಮರು ರಾರಾಜಿಸಲಿ’ ಎಲ್ಲಾ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಒತ್ತಿಹೇಳಲಾಯಿತು. ಆಕೆ ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಸುಂದರವಾಗಿಯೂ ಗಂಭೀರವಾಗಿಯೂ ಆಮೆನ್ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ನಾನು ಪ್ರತಿ ಪದವನ್ನು ಪುನರಾವರ್ತಿಸುತ್ತಿದ್ದರೆ ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನ ನನ್ನೆದುರಿನಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡ ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಬರೆಯಲಾಗಿತ್ತು. ಆಗಲೇ ನಾನು ಇದು ಒಂದು ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಎಂದು ಗ್ರಹಿಸಿದ್ದುದು. ವಿಚಿತ್ರವೆಂದರೆ, ನಾನು ಬಾಯಿಪಾಠ ಮಾಡುವ ಅಗತ್ಯವೇ ಬೀಳಲಿಲ್ಲ, ನನ್ನ ನೆನಪಿನಲ್ಲಿ ತಾನೇ ಅಚ್ಚಳಿಯದೆ ಉಳಿದಿತ್ತು.

ಆಕೆ ಮತ್ತೆ ಮುಂದುವರಿಸಿದಳು, ’ಮಗೂ, ಈ ಪ್ರಾರ್ಥನೆ ಚಿಕ್ಕದಾಗಿಯೂ, ಸುಲಭವಾಗಿಯೂ ಇರುವುದರಿಂದ ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿಯೇ ತಮ್ಮ ಶಿಲುಬೆಯ ಮುಂದೆ ಎಲ್ಲರೂ ಹೇಳಲಿ, ಶಿಲುಬೆ ಇಲ್ಲದಿದ್ದಲ್ಲಿ ವೈಯಕ್ತಿಕವಾಗಿಯೇ ಹೇಳಲಿ’.